istanbulun bana kattıklarının özeti bu.
gerçekten büyümüş hissettim kendimi.18 yaşında olmanın ne demek olduğunu anladım. bence 18 olunca baya şey değişiyomuş; ama sen farketmeden. birden büyüdüm. gittim bilmediğim bir şehirde yalnız başıma yaşadım. yalnız yaşamayı da, kendime bakmayı da öğrendim(yurt insanlarının eheh bz bnu zaten yapıoruz seslerini duyabiliorum; ama benim için bu bir ilkti, oraya gitmemin sebebi de buydu zaten). tamam tamamen yalnız olmadığımı kabul ediyorum arkadaşlarım geldi sonuçta, kuzenim geldi fln ama olsun.
istanbul'u da sevdim, evet itiraf ediyorum. ama ankara gerçekten bi başka güzel. tamam burası orası kadar hayat dolu olmayabilir; ama aslında bu insanların elinde değil midir?
bana en önemli katkısı, ilerde ne yapmak isteyip, ne yapmak istemediğimi bana göstermiş olması. kararımı verdim, bilgisayar mühendisi olarak gerçekten hayatımı geçiremem.stajdaki sekiz saat boyunca bilgisayar başında oturup duran o zombileşmiş beyinleri görünce tabi insan istemio yani. ha peki seçeneğin ne derseniz, kesinlikle konservatuar okumalıyım, sonrası hayat bizi nereye savurursa. belki de yaparım bilgisayar mühendisliği kim bilir, kesin olan tek şey önümde dört yıl da konservatuar olması gerektiği.
daha bağımsız, daha olgun ve daha farklı bir döneme merhaba!=)
6 yorum:
ne yani bölümü bırakıp konservatuara mı başlıcaksın
yok bitirdikten sora.çok yargılayıcı bi cümle olmuş yalnız=) arkasından "manyak mısın?" fln geliomuş gbi duruo.
yürü be aşkmnaz^^
yalnız gittiğin her okulda, yapacağın her meslekte bir sıkıntı olacak... konservatuardakiler müzik yeteneklerinden ziyade kör edici hırslarıyla ve kıskançlıklarıyla bilinir... tabii konservatuarda daha mutlu ve keyifli olacaksan neden olmasın... aşk sevene yük olmaz
bnce de. hala korkuorum ama yapcm bu sfer insallah=)
vallahi bu staj benide baya bir değiştiridi. Part time çalışmak isityorum orada acaip zevkli geldi bana orası:D. Acep hormon dengem mi bozuluyo?
Yorum Gönder