17.11.2009

Asla yazılmayacak olan yazı


Bu yazı yazılsaydı, giden yazılarıma benzerdi ama aslında kaybedilen olurdu başlığı. Zaten bu yazı asla yazılmayacak, haksızlık olurdu gidene. Sadece, ama sadece eğer bir gün, hani olur da birşeyler aşılabilirse kaldırılmak üzere koyuyorum bu yazıyı. Umarım bir gün, aslında ne oldugumuzu, ve olduğumuz şeyin bir sonu olmadığını, yine birbirimizin yanında olacagımızı görür, görmezse de demek ki doğrusu böyleymiş deriz. Sevgiler.

8.11.2009

Love'S Hard.

Eski. Takılıp kalmayı cok sevdiğim o kavram. Senin için ordaydım bu akşam..

Seni sevdim, yanında olmayı istedim, özledim. Sesine aşık oldum herkesinkinden farklı diye. Gözlerinin tam rengini yıllarca bilmedim. Yine de seni sevdim, ve seni aldattım da. Görmeden seni, dokunamadan sana daha.. Kokunu merak ettim durdum, çok geç ögrendim ne kadar hoş olduğunu, aynı gözlerinin rengi gibi.. Sandığımdan kat be kat yakışıklı olman sana karşı hissettiklerimde birşey değiştirmedi, görünüş değildi beni sana bağlamış olan.. Sadece sesindeki en ufak bir kınama beni ağlatırdı bir zaman, ve buna ragmen koptuk.. Suçlu yoktu ve sadece oldu, ve sonrası benim hatamdı. Defalarca ihanet ettim sana, kendime ve anılara. Seni görmemişken daha, bir şans tanımamışken duygulardan fazlasına. Arada sırada geri döndüm 17 yaşıma, hayaller kurdum kendimce.. Hayır, hata yapmaktaki kararlılığımın önüne geçmedi hayaller, imkansız hale bir kere sokmuştum, bir eksik bir fazla ne farkeder?

Farkeder-miş.. Senelerimi aldı öğrenmek. Keşke o bir zamanlarki ürkek, deneyimsiz kız olabilsem.. Oturmuş kötükadın maskemle bütünleşmemi izliyorum gün geçtikçe, sense yüzüme vurmaktan hiç çekinmiyorsun bunu değil mi? Her yakınlaşman yeni bir uzaklaşmayla son buluyor, çaresizce takip etmeye çalışıyorum.. İkimiz de yanlış yaptık hayatımızda, ikimiz de birbirimizi biliyoruz, hatta sen beni daha iyi.. Sorun asla "yaptıklarım" olmadı değil mi? Yaptıklarıma dahil olan "kişiler" di her zaman. Yine de saçma bir şekilde her hatamda senden kabulleniş umdum, hala bilmiyorum neden. Mütemadiyen sinirlerini yıprattım-since 2007- ama sen tekrar konuştun benimle, ileriye bakalım dedin.. Her seferinde acayip sevindim beni kabul etmene, ama arkadaş olduğumuzu biliyordum merak etme, senin hayatında farklı kişiler benim hayatımda farklı..

Yaşanmamışlıklar mı seni özel kılan, yoksa özel olduğun için mi bazı şeyler yaşanıp da kapanamadı bir türlü bilmiyorum. Seni çözmeye çalışması mı zevkli, yoksa çözememek acı verici de o yüzden mi ugraşıyorum onu da.. Belki ruhum acı çekmeyi seviyor, ve bulabildiği tek uyuşturucu olan sensin, ya da mutluluğunu paylaşmak için sadece seni istiyor yanında..

Bu yeni yılda tek istediğim, 'herşeye rağmen ...'. Listedeki en az imkansız olan şey buydu.. Ah şu hafta kazasız belasız bir bitse de..